هفته ای بیش، بی تو تشنه زیستن.
ساعتی، حمله ی وحشی خواستنت.
دوازده دقیقه، روانیِ آبِ صدایت.
و تا ابد سرخوش از حادثه، که تویی.
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر